Misja

Człowiek jest Tajemnicą,
a psychoterapia może być etapem Jego przemiany i rozwoju...

W e w n ę t r z n a   s i ł a
... to poszukiwanie prawdziwego Ja i akceptacja tego co jest...

Droga do znalezienia prawdziwego Ja prowadzi poprzez uważność, współczucie, akceptację tego co jest, przyjęcie daru życia, własnej biedy, a także zmianę tego, co możliwe. Kontakt z sobą i własnym ciałem jest przejawem wewnętrznej siły, stanowi oparcie i zakotwiczenie dla Ja. Polega na doświadczaniu i uświadomieniu sobie pojawiających się uczuć, nawykowych zachowań i reakcji somatycznych na różne życiowe zdarzenia. Współczucie i życzliwe spojrzenie na siebie z całym swoim inwentarzem uczuć, myśli, lęków, pragnień, mechanizmów obronnych powoduje obniżenie napięcia i tworzy przestrzeń do wprowadzania oczekiwanych zmian zgodnych z wartościami osoby. Akceptacja trudnej prawdy o sobie staje się przejawem mocy i oddaniem siebie - momentowi, wydarzeniu, drugiemu człowiekowi. Niesie to za sobą zmianę myślenia, co pozwala traktować życie jako sekwencję wydarzeń, w których aktywnie uczestniczymy. W relacji terapeutycznej osoba poszukuje swoich odpowiedzi na pytania: Kim jestem? Co się ze mną dzieje? Co jest dla mnie ważne? Dokąd idę? Z kim idę? Czego pragnę? Co wybieram? Czego szukam?  

I n t e g r a c j a
...zespolenie w całość i zharmonizowanie części...

Integracja w psychoterapii obejmuje całego człowieka: jego procesy psychiczne (myśli, emocje), zachowania, odczucia w ciele (cielesne Ja), a także wymiar duchowy (relację człowieka z Bogiem. Ważne! Pracuję z osobami o różnym światopoglądzie). Czasem doświadczenia zapiasne w ciele, emocjach czy myślach są sprzeczne i wykluczające się wzajemnie. Osobisty wzrost polega na asymilacji tego co wyparte, poszerzeniu świadomości na temat sposobów doświadczania siebie i innych, czy mechanizmów swojego funkcjonowania. Człowiek zmierzając do integracji, potrafi się zatrzymać, pozwala sobie na przeżywanie różnych emocji i podejmuje celowe działania, przez co powiększa zakres osobistej wolności, akceptacji i odpowiedzialności.

I n s p i r a c j a   ż y c i o w a 
...kochać z otwartymi oczami...

Integracja wewnętrzna składa się na tożsamość człowieka i otwiera go ku drugiemu - wyraża się w relacji, poczuciu wdzięczności, autentyczności i miłości. Człowiek dotyka granic swoich i Innego na granicy kontaktu, w obszarze wolności, interpretacji rzeczywistości, niedoskonałości i odmiennych wartości. Zaspokaja własne potrzeby lub z nich świadomie rezygnuje, uwzględniając jednocześnie dobro drugiej osoby. Zaciekawia się otaczającym go światem, rozwija się, działa i bierze odpowiedzialność za swoje różne decyzje, zarówno te dobre, jak i złe.